379 - Vor Guð er borg

Vor Guð er borg á bjargi traust,
hið besta sverð og verja,
hans armi studdir óttalaust
við árás þolum hverja.
Nú geyst, því gramur er
hinn gamli óvin fer,
hans vald er vonsku nægð,
hans vopn er grimmd og slægð,
á oss hann hyggst að herja.

Með eigin kröftum enginn verst,
þó eitt má frelsun valda:
hinn rétti maður með oss berst,
er mannkyns skuld réð gjalda.
Sá heitið háleitt ber,
það heiti “Jesús” er,
hann Guð er eðlis einn,
ei annar slíkur neinn.
Hann víst mun velli halda.

Þótt djöflum fyllist veröld víð,
þeim vinnst ei oss að hrella,
því Jesús vor oss veikum lýð
er vörn og hjálparhella.
Þótt mannkynsmorðinginn
nú magni fjandskap sinn,
hann engu orka kann,
því áður dóm fékk hann.
Eitt orð má fljótt hann fella.

Hver óvin Guðs skal óþökk fá,
hvert orð vors Guðs skal standa,
því oss er sjálfur Herrann hjá
með helgri gjöf síns anda.
Þótt taki fjendur féð,
já, frelsi' og líf vort með,
það happ þeim ekkert er,
en arfi höldum vér.
Þeir ríki Guðs ei granda.


Höfundur lags: M. Luther
Höfundur texta: Helgi Hálfdánarson