117 - Guð son mælti: ,,Grát þú eigi”

Guðs son mælti: ,,Grát þú eigi,"
gæskuríkur, er hann sá
ekkju, sem hans varð á vegi,
vafin sorgum, Nain hjá.
Þegar hryggðin hjartað sker,
huggun orð þau veita mér.

Ef ég stríð við örbirgð heyi
eða skortur hrellir mig,
Guðs son mælir: ,,Grát þú eigi,
Guði víst er annt um þig,
hann, sem fæðir fugla smá,
fyrir þér mun einnig sjá."

Ef ég sjúkleik þjáður þreyi,
þungt ef styn ég dag og nátt,
Guðs son mælir: ,,Grát þú eigi,
græða vil ég sár þín brátt.
Gegnum neyð þér ætlað er
inn að ganga' í dýrð hjá mér."

Ef mér þrátt á ævidegi
óvild sýnir heimurinn,
Guðs son mælir: ,,Grát þú eigi,
gæt þess, ég er vinur þinn,
heims ég líka hatur bar,
hugrór þó og glaður var."

Ef á mínum ævivegi
ástvinum ég sviptur er,
Guðs son mælir: ,,Grát þú eigi,
geymdir eru þeir hjá mér.
Aftur gefa þér skal þá,
þar sem hel ei granda má."

Ef á hinstum ævidegi
ógnir dauðans hrella mig,
Guðs son mælir: ,,Grát þú eigi,
glötun frá ég leysti þig.
Guðs barn, lát þig gleðja það,
Guði hjá ég bjó þér stað."


Höfundur lags: A. P. Berggreen
Höfundur texta: Helgi Hálfdánarson