417 - Frá Grænlands ísgnúp
Frá Grænlands ísgnúp ystum,
frá Indlands kóralströnd,
frá landi sunnan sólar
við silfur linda bönd,
frá fljótum frumskóganna
og fríðri pálmahlíð,
berst hróp til vor að hrífa
úr hlekkjum villtan lýð.
Þótt sól blær sætri angan
um Seylon andi milt,
þótt leiki allt í lyndi,
er líf manns syndum spillt.
Ei stoðar, Guðs þótt gjafir
úr gæsku drjúpi sjóð,
því starblind dýrkar stokka
og steina heiðin þjóð.
Mun oss, er orðsins njótum,
sú aðferð henta þá,
þeim synja' um lampa lífsins,
er langvinn myrkur þjá?
Nei, boðum Jesú, boðum
hans blessað hjálparráð,
uns fólki fjærstu landa
er frelsisorð hans tjáð.
Þér vindar blítt það berið
og bárur sævargeims.
Uns allt skín í þess ljóma
til endimarka heims.
Uns lambið lausnar kemur,
er leið og dó á kross,
í veldi vegs og dýrðar
til verndar frelstum oss. Höfundur lags: L. MasonHöfundur texta: Friðrik Friðriksson